خبرنگاران چرا معترضان بلاروسی پرچم سنتی لیتوانی را نماد اعتراضات خود کردند؟ - وبلاگ همصحبت

به گزارش وبلاگ همصحبت، مسکو - خبرنگاران - معترضان به نتایج انتخابات ریاست جمهوری بلاروس پرچم سنتی لیتوانی را نماد اعتراضات خود نموده اند پرچمی که امروز به نماد علاقه آنان به دوری از روسیه و نزدیکی به غرب معنا یافته است.

به گزارش روز چهارشنبه خبرنگار وبلاگ همصحبت از مسکو، معترضان بلاروسی از پرچم رسمی این کشور به رنگ های قرمز و سبز استفاده نمی نمایند و پرچمی به رنگ های سفید، قرمز و سفیر به دست می گیرند که بعضا در میانه آن نماد شوالیه سوار بر اسب نقش بسته است.

پرچم مخالفان دولت بلاروس از کجا آمده است؟

در واقع پرچم معترضان، پرچم تاریخی دوک نشین عظیم لیتوانی است که معترضان بلاروسی آن را درجه عالی توسعه این کشور می خوانند چرا که سرزمین آنان زمانی در قلمرو دوک نشین قرار داشت.

لازم به ذکر است دوک نشین عظیم لیتوانی دولتی اروپایی از قرن 13 میلادی تا سال 1569 بود و از 1569 میلادی تا 1795 جزئی از سرزمین مشترک المنافع لهستان - لیتوانی به حساب می آمد.

این دوک نشین توسط لیتوانیایی ها که یکی از قبایل بالتیک بودند، تأسیس شد، آنان کم کم توانستند قلمرو خود را به سوی روس کی یف و بقیهٔ قبایل اسلاو گسترش دهند منطقه ای که شامل کشورهای امروز بلاروس، لیتوانی، لتونی، قسمت هایی از استونی، مولداوی، لهستان، روسیه و اوکراین می گردد و در آن دوره دولت مرکزی را به عظیمترین دولت اروپا در قرن 15 میلادی تبدیل کرد.

به عقیده مخالفان لوکاشنکو، مردم بلاروس در آن موقع بسیار شجاع بودند ضمن اینکه جزئی از اروپا به حساب می آمدند.

شاید امروز معترضانی که این پرچم را در دست می گیرند، می خواهند بگویند که ما هواداران توسعه اروپایی بلاروس هستیم.

گاهی اوقات در مرکز پرچم معترضان، نماد دوک نشین عظیم لیتوانی دیده می گردد که شوالیه ای سوار بر است

(در عکس پرچم مخالفان لوکاشنکو با نماد دوک نشین عظیم لیتوانی)

بر اساس روایات تاریخی این نماد که در بلاروسی به نام بل چروونا بلا ستیاگ معروف است در دوران قرون وسطی و در هنگام نبرد بلاروس ها با شوالیه های آلمانی پدید آمد چرا که دوک بلاروسی از سر خود نوار سفید رنگی را باز کرد که در وسط آن خطی با خون بوجود آمده بود. وی با استفاده از این پرچم ارتش تحت فرمان خود را به حمله به ارتش آلمانها ترغیب کرد.

پرچم سفید، قرمز و سفید در سال 1918 به پرچم رسمی دولت مستقل بلاروس پس از جدایی از روسیه تزاری تبدیل شد اما خیلی زود ارتش سرخ شوروی مینسک را فتح کرد و پرچم جمهوری سوسیالیستی بلاروس که پرچم کنونی این کشور است، جای پرچم قبلی را گرفت.

(در عکس پرچم قرمز و سبز بلاروس)

در دوره اشغال بلاروس توسط ارتش آلمان نازی در جنگ دوم جهانی، دولت در اشغال بلاروس از پرچم سفید، قرمز و سفید استفاده می کرد.

(در عکس ساختمان حکومتی در بلاروس در اشغال المان نازی با پرچم سفید، قرمز و سفید)

این پرچم همچنین در سال 1991 پس از فروپاشی شوروی بار دیگر پرچم بلاروس مستقل شد. اما لوکاشنکو در سال 1994 با برگزاری همه پرسی عمومی بار دیگر این پرچم را کنار گذاشت شاید برای اینکه لوکاشنکو نمی خواهد در دوره حکومت وی شبیه به دوک نشین عظیم لیتوانی بنظر برسد که جهت اروپا را می پیماید بلکه بیشتر تمایل دارد به عنوان یک جمهوری در داخل شوروی با نظم، محکم و با ثبات بنظر برسد.

این در حالی است که لوکاشنکو نخستین تحلیف خود را با پرچم سفید، قرمز و سفید برگزار کرد.

(در عکس لوکاشنکو در نخستین مراسم تحلیف ریاست جمهوری در ساختمان مجلس بلاروس)

بعضی ها پرچم معترضان بلاروسی را به قطعه ای از چربی خوک تشبیه می نمایند که در وسط آن گوشت قرار گرفته است.

(در عکس چند قطعه چربی خوک که به اوکراینی سالا خوانده می گردد)

این شرایط را می توان به پرچمی که مخالفان رمضان قدیروف رئیس جمهوری چچن استفاده می نمایند و به دوره دولت مستقل چچن تحت حکومت جوهر دودایف تعلق داشت، تشبیه کرد.

(در عکس شماری از معترضان بلاروسی با پرچم های خود)

ناآرامی ها در بلاروس در پی اعلام نتیجه انتخابات ریاست جمهوری در این کشور شروع شد و به بخش هایی از جامعه سرایت کرد که به طور معمول وفادار به رئیس جمهوری تلقی می شدند، به طوری که کارگران کارخانه های عظیم دست از کار کشیدند و بخشی از بدنه پلیس، روزنامه نگاران رسانه های دولتی و یکی از سفیران بلاروس به صف معترضان پیوستند.

مخالفان لوکاشنکو مدعی اند که وی در انتخابات ریاست جمهوری تقلب نموده است تا ماندن خود در قدرت را تضمین کند. اما لوکاشنکو با استناد به نتایج رسمی اعلام شده که از تصاحب بیش از 80 درصد آرای وی حکایت دارد، شکست در انتخابات را رد نموده است ضمن اینکه رسما از ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه درخواست نموده برای جمع کردن اعتراضات به دولت بلاروس یاری کند.

البته دولت بلاروس هم موافقانی دارد که برای حمایت از لوکاشنکو هر از چند گاهی به خیابان ها می آیند تا به معترضان یادآوری نمایند که وی در ششمین دوره ریاست جمهوری خود تنها نیست و حامیان متعددی دارد.

(در عکس شماری از مردم بلاورس دیده می شوند که خواستار سرانجام یافتن اعتراضها هستند)

روسیه تا امروز موضع رسمی در مورد حوادث در بلاروس انتظار ننموده است اما مدعی شده که اجازه نخواهد داد کشورهای غربی در امور داخلی کشور دوست و برادر این کشور یعنی بلاروس دخالت نمایند.

اعتراض ها در بلاروس هر روز ابعاد وسیعتری پیدا می نماید با وجود آنکه تا به امروز هزاران نفر به زندان انداخته شده اند.

سوتلانا تیخانوفسکایا رهبر مخالفان دولت که زمانی نامزد پست ریاست جمهوری بود نیز مدتی است که در لیتوانی مستقر شده است و با ارسال پیمام ویدئویی از مخالفان دولت می خواهد که به اعتراضات مسالمت آمیز خود علیه لوکاشنکو ادامه دهند تا وی مجبور به استعفا از سمت خود گردد.