حالا چرا شهریار با موسیقی گاسپاریان ممزوج شد ، شنیدن شعری که با آن خاطره داریم - وبلاگ همصحبت

به گزارش وبلاگ همصحبت، موسیقی گفتار حالا چرا سروده محمدحسین بهجت تبریزی متخلص به شهریار و موسیقی متن ژیوان گاسپاریان شنیدنی شد.

به گزارش وبلاگ همصحبت، درنگی بر سروده های خیال انگیز شعرای معاصر ایران و جهان به صورت موسیقی گفتار با اجرای مهرداد محمدپور این هفته به شعر حالا چرا سروده محمدحسین بهجت تبریزی متخلص به شهریار و موسیقی متن ژیوان گاسپاریان اختصاص دارد.

موسیقی گفتار حالا چرا شنیدنی شد

بخش موسیقی گفتار، هر هفته به یکی از آثار شاعران معاصر اختصاص دارد. این آثار به وسیله مهرداد محمدپور خوانده شده و در اختیار مخاطبان قرار می گیرد.

مرورگر شما از ویدئو پشتیبانی نمی نماید.

فایل آن را از اینجا دانلود کنید: audio/mp3

حالا چرا

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا

بی وفا حالا که من افتاده ام از پا چرا

نوشدارویی و بعد از مرگ سهراب آمدی

سنگ دل این زودتر می خواستی، حالا چرا

عمر ما را مهلت امروز و فردای تو نیست

من که یک امروز مهمان توام، فردا چرا

نازنینا ما به ناز تو جوانی داده ایم

دیگر اکنون با جوانان نازکن، با ما چرا

وه که با این عمرهای کوته بی اعتبار

این همه غافل شدن از چون منی شیدا چرا

شور فرهادم به پرسش سر به زیر افکنده بود

ای لب شیرین جواب تلخ سربالا چرا

ای شب هجران که یک دم در تو چشم من نخفت

اینقدر با بخت خواب آلود من، لالا چرا

آسمان چون جمع مشتاقان پریشان می نماید

در شگفتم من نمی پاشد ز هم جهان چرا

در خزان هجر گل ای بلبل طبع حزین

خامشی شرط وفاداری بود، غوغا چرا

شهریارا بی حبیب خود نمی کردی سفر

این سفر راه قیامت می روی، تنها چرا

درباره شاعر

سیدمحمدحسین بهجت تبریزی متخلص به شهریار، شاعر پارسی گوی آذری زبان، در سال 1285 هجری شمسی در بازارچه میرزا نصراله تبریزی واقع در چای کنار چشم به جهان گشود. در سال 1328هجری قمری که تبریز آبستن حوادث خونین وقایع مشروطیت بود پدرش او را به روستای قیش قورشان و خشکناب منتقل نمود. دوره کودکی استاد در خاستگاه پدری و در آغوش طبیعت و روستا سپری شد که منظومه حیدربابا مولود آن خاطرات است.

او تحصیلات خود را در مدرسه متحده و فیوضات و مبه وسیلههٔ تبریز و دارالفنون تهران گذراند و وارد دانشکدهٔ طب شد. سرگذشت عشق آتشین و ناکام او که به ترک تحصیل وی از رشتهٔ پزشکی در سال آخر منجر شد، راستا زندگی او را عوض کرد و تحولات درونی او را به اوج معنوی ویژه ای کشانید و به اشعارش شور و حالی دیگر بخشید. وی انتها پس از 83 سال زندگی شاعرانهٔ پربار در 27 شهریور ماه 1367 هجری شمسی درگذشت و بنا به وصیت خود در مقبرة الشعرای تبریز به خاک سپرده شد.

درباره موسیقی

ژیوان گاسپاریان 15 تیر 1400 در سن 92 سالگی چشم از جهان فروبست. وی که به عنوان استاد ساز دودوک شناخته می شد، در سال 2006 نامزد دریافت جایزه گرمی برای برترین آلبوم موسیقی سنتی در جهان شد. گاسپاریان سابقه همکاری با هنرمندان به نام ایرانی از جمله حسین علیزاده و کیهان کلهر را در کارنامه خود داشت و در روز اول سی و دومین جشنواره بین المللی موسیقی فجر هم در برج میلاد ساز نواخت.

گاسپاریان که کودکی سختی داشت، نوازندگی ساز دودوک را از همان دوران و به صورت خودآموز شروع کرد و در سن 52 سالگی به دانشگاه رفت.

این نوازنده بااستعداد در سال 1959 با کسب مدال طلای چهارمین جشنواره یونسکو نخستین جایزه خود را به دست آورد و در سال های 1962 و 1973 در همین جشنواره به ترتیب مدال نقره و برنز را گرفت. وی در سال 1973 عنوان هنرمند مردمی ارمنستان را به دست آورد و سال 1988 شروع زندگی حرفه ای او در عرصه بین المللی بود.

گاسپاریان علاوه بر چهره های ایرانی، با هنرمندان معروف بین المللی از جمله پیتر گابریل، ارکان اوگور، مایکل بروک، برایان می، لیونل ریچی، درک شرینیان، هانس زیمر و آندریاس وولن وایدر همکاری داشت. مشارکت در ساخت موسیقی متن فیلم های نام آشنایی چون گلادیاتور (ساخته ریدلی اسکات 2000) و الماس خونین (ادوارد زوئیک 2006) از دیگر نقاط پررنگ کارنامه هنری این هنرمند توانا بود.