سعید پوراسماعیلی: صداوسیما با فیلم کوتاه همراهی نمی کند - وبلاگ همصحبت

به گزارش وبلاگ همصحبت، تهران (پانا) - مدیر فرهنگی و آموزش انجمن سینمای جوانان ایران در لایو دوشنبه های سینمای خانه هنرمندان ایران با موضوع فیلم کوتاه می گوید این بی مهری و کم لطفی صداوسیما به فیلم کوتاه است که از فیلمسازان آن می خواهد تا اثرشان را برای پخش به صورت رایگان در اختیار شبکه های تلویزیونی قرار دهند.

به گزارش روابط عمومی خانه هنرمندان ایران، بیست و نهمین لایو دوشنبه های سینما با موضوع سینمای ایران در دهه 90 و موضوع فیلم کوتاه دوشنبه 7 تیر 1400 با حضور سعید پورناماعیلی مدرس سینما و معاون فرهنگی و آموزش انجمن سینمای جوانان ایران، کاوه مظاهری نویسنده و کارگردان سینما و با اجرا و کارشناسی کیوان کثیریان برگزار گشت.

سعید پور ناماعیلی مدیر فیلمبرداری و مدرس سینما در ابتدای این نشست درباره انجمن سینمای جوانان ایران و روال تولید در این نهاد بیان نمود: انجمن سینمای جوانان ایران دو نوع حمایت پیش و پس از تولید از فیلم ها دارد. نوع حمایت قبل از تولید به این ترتیب است که فیلمساز باید در پورتالی وارد شده و در صورت تایید فیلمنامه در بازه زمانی تعیینی جلسه پیچینگ برای اثرش برگزار گشته و انجمن سینمای جوانان مبلغی را به حمایت از آن اثر اختصاص می دهد. شکل دوم تولید زمانی است که فیلمساز با فیلم ساخته شده، در پورتال ثبت نام و نوع حمایت پس از تولید را انتخاب می کند و لینک بارگذاری فیلم در سایت های ایرانی و خارجی در سامانه قرار می دهد. سقف حمایت پس از تولید انجمن سینمای جوانان ایران درصدی از فیلم است و معمولا 51 درصد از سهم فیلم هم به انجمن سینمای جوانان ایران اختصاص پیدا می کند تا بتواند تصمیم گیرنده نهایی برای حضور فیلم در جشنواره ها و رویدادها باشد اما عایدات مالی و جوایز جشنواره ها به فیلمساز تعلق می گیرد و قرارداد بین انجمن با سهم 51 درصدی و فیلمساز با سهم 49 درصدی بیشتر معطوف به حقوق معنوی است.

وی درباره سایر اشکال حمایت انجمن هم بیان نمود: هر یک از دفاتر انجمن هم حمایتی مستقل از فیلم اول هنرجویان دارند. اگر خروجی فیلم خوب باشد فیلم های بعدی فیلمساز به گروه نیمه حرفه ای و بعد حرفه ای تعلق می یابد. به تعداد استان ها شورای پیچینگ و حدود 150 فیلمساز تصمیم گیرنده درباره تولیدات فیلم کوتاه هستند و این اتفاق بزرگی است که به همت مدیرعامل و معاون تولید انجمن اجرا شده است.

وی در پاسخ به این سوال که آیا برای پخش فیلم های کوتاه در جشنواره های بین المللی آموزش هایی در انجمن سینمای جوانان ایران صورت می گیرد یا نه، توضیح داد: آموزش های ما به این صورت است که هنرجویان از طریق کارهای عملی درگیر تولید فیلم کوتاه می شوند اما بعد از کارگاه ها جشنواره های منطقه ای، سراسری، آموزش مجازی، آموزش های برخط فرضی و... همگی پشتیبانی از هنرجویان انجمن را برعهده دارند یا در نشست های تخصصی چند سال اخیر جشنواره فیلم کوتاه تهران که از دوره سی و چهارم آغاز شده است، هر سال در 20 نشست درباره جشنواره ها و مقدار اعتبار آن ها و آسیب شناسی شان گفت وگو صورت می گیرد.

پورناماعیلی افزود: انجمن سینمای جوانان ایران هنرجویان را برای ورود به سینمای کوتاه آموزش می دهد. اینجا برای لذت از نگاه تازه به جهان و ارتباط گرفتن با زبان سینما هنرمند تربیت می کند اما تا رسیدن به سینمای بلند و پیام به بشریت راه زیادی است. هرچند بسیاری از فیلمسازان حرفه ای ما کارشان را از انجمن آغاز کرده اند.

کثیریان در ادامه درباره راهکارهای انجمن سینمای جوانان ایران به نام یک نهاد دولتی برای موفقیت فیلم های کوتاه ایرانی و قرار گرفتن در لیست کوتاه اسکار پرسید و پورناماعیلی در پاسخ بیان نمود: انجمن در سال های اخیر به حمایت از تولیدات خود و تولیدات غیر پرداخته است اما این حمایت حداقلی است زیرا بودجه کافی برای این منظور را در اختیار ندارد.

وی درباره شرایط اکران فیلم کوتاه در ایران هم گفت: درباره اکران و نمایش فیلم کوتاه زیاد صحبت شده است و در حال حاضر فضای مجازی هم این امکان را فراهم کرده است که فیلم ها دیده شوند اما فیلم همچنان ساخته می شود تا باکیفیت روی پرده دیده شود و باید این امید را حفظ کرد. شکل اول نمایش فیلم کوتاه جشنواره ها هستند. شکل دوم تلویزیون است که متاسفانه همراهی نمی کند و این کم لطفی صداوسیما است که وقتی هزینه های سنگین صرف برنامه هایی می کند که می تواند با هزینه ای کمتر تولید شود، از فیلمساز کوتاه می خواهد تا فیلمش را رایگان در اختیار شبکه های تلویزیونی قرار دهد. اکران هنر و تجربه که اتفاق ارزشمندی است هم فرصت محدودی است و برای هر فصل و اکران چند فیلم کوتاه کافی نیست.

وی درباره نقش و تاثیر ایسفا در ارتقای شرایط فیلم کوتاه بیان نمود: مطابق اساسنامه، ایسفا حمایت و پشتیبانی از آموزش تا نمایش فیلم و فروش آن و هر نوع حمایت صنفی دارد. هر هیات مدیره تلاش می کند تا بخشی از بندهای این اساسنامه را اجرایی کند. در دوران مدیریت من در صنف و آقای موسوی به نام مدیرعامل در 5 بخش کنندگان صنف در شورای سیاستگذاری جشنواره فیلم کوتاه تهران حضور داشته اند که قدرت چانه زنی و اقناع گری را بیشتر می کند و این کنندگان در تصمیمات جشنواره هم تاثیرگذار هستند. یک کننده در معاونت فرهنگی و آموزش، یک کننده در شورای تولید انجمن، یک کننده در همایش مطالعات فیلم کوتاه تهران حضور دارند و صنف تلاش می کند در مراکز تصمیم گیرنده در حوزه فیلم کوتاه اثرگذار باشد.

مظاهری: راهیابی فیلم کوتاه به اسکار نیازمند استراتژی پخش است

کاوه مظاهری در بخش دوم این لایو حضور یافت. وی ابتدا درباره علت این که فیلم های ایرانی به لیست کوتاه اسکار راه نمی یابند، بیان نمود: اسکار نوعی هدف گذاری برای تهیه کننده یا پخش کننده است. یک کمپانی پخش فیلم معمولا پروپوزالی را به فیلمساز می دهد و اعلام می کند که فیلم را در فستیوال های رتبه یک فیلم کوتاه پروموت می کند و برنامه تهیه کننده را هم می خواهد تا استراتژی پخش تعیین شود. آن کمپانی مشورت می دهد که برای راهیابی به اسکار باید چه برنامه هایی انجام شود. همه این ها اما نیاز به سرمایه دارد. به ازای هرکدام مبلغی از فیلمساز مطالبه می شود که معمولا این مبلغ بین 10 تا 25 هزار پوند است. البته این لزوما به معنای راه یابی اثر به اسکار نیست اما اگر این اقدامات انجام نشود قطعا فیلم به راه نمی یابد. این مبلغ معمولا در کشورهای دیگر از طریق دولت حمایت و تامین می شود اما در ایران چنین حمایتی وجود ندارد.

وی درباره تجربه حضور فیلمسازان فیلم کوتاه در جشنواره های معتبر بین المللی بیان نمود: جشنواره هایی که شاید یک پله از جشنواره هایی نظیر کن، برلین، اسکار و... پایین تر هستند، می توانند دسترسی بهتری برای فیلمساز و ارتباط با پخش کنندگان و تهیه کنندگان فراهم کنند. من یک دوره به همراه آیدا پناهنده و ارسلان امیری در جشنواره نارای ژاپن شرکت کردم و در آن نائومی کاواسه فیلمساز مطرح ژاپنی خود دبیر جشنواره بود. کریستین مونجیو هم رییس هیات داوران بود و هر شب درباره تجربه هایش با ما صحبت می کرد و این بسیار ارزشمند بود.

وی درباره نحوه معرفی فیلم های خود در این جشنواره ها نام کرد: اصغر فرهادی، عباس کیارستمی، محسن مخملباف، جعفر پناهی، مجید مجیدی و... اعتباری برای سینمای ایران رقم زده اند که برای فیلمسازان جوان سایه و پشتوانه ای مطلوب ایجاد کرده است. در سینمای مستند هم خوشبختانه اوضاع مطلوب و در جشنواره بین المللی ایدفا هم صندلی خوبی داریم. در بخش فیلم کوتاه هم تقریبا در همه جشنواره های معتبر فیلم داریم. بنابراین وقتی به نام یک فیلمساز ایرانی خود را در یک رویداد معرفی می کنیم، درباره سینمای ما شناخت و اعتبار وجود دارد.

وی در پاسخ به این سوال که آیا امکان تولید مشترک با دیگر کشورها برایش پیش آمده است یا نه، نام کرد: بله اما این فرآیند زمان زیادی می برد. انتخاب عوامل، بحث های مالیاتی و مذاکره با پخش کنندگان این فرآیند را در حالت خوشبینانه به دوره ای پنج ساله تبدیل می کند. از جمله بازارهای خوب جهانی هم می توان به بازار جشنواره جهانی فیلم فجر به ویژه در دوره اخیر اشاره کرد. چراکه من همزمان در بازار جشنواره شانگ های هم حضور داشتم و با اختلاف بازار جشنواره خودمان را به لحاظ پلتفرم و سطح افراد حاضر در آن بهتر دیدم. همچنین جشنواره کراکوف لهستان هم برای من تجربه حضور خوبی بود. زیرا با چند پخش کننده از قبل برای فروش فیلم روتوش قرار گذاشته بودم و این جشنواره یک بخش ویدئو لایبری داشت و دیگری اتاق بزرگی با صندلی های زیاد که کنندگان کشورها مقابل هم می نشستند و درباره فیلم و فروش آن مذاکره می کردند و هماهنگی زمان ها از قبل در یک پلتفرم اجرا شده بود.