اکبر عبدی خودش هم از فیلم هایی که بازی می کند راضی است؟ - وبلاگ همصحبت

به گزارش وبلاگ همصحبت، اکبر عبدی مصداق شاخص بازیگر توانمندی است که متاسفانه با انتخاب هایی اشتباه و استمرار این شرایط، عملا در حال تجربه دوران متفاوتی از کارنامه اش است که احتمالا هیچ کس ولو خود او، از این شرایط راضی نیست.

به گزارش وبلاگ همصحبت، تاریخ سینما نشان داده که یکی از پارامترهای اندازه موفقیت و ماندگاری یک بازیگر، انتخاب هایی است که وی در برهه های مختلف فعالیت خود، انجام داده است؛ گاهی یک بازیگر با معدود انتخاب های درست، توانسته نام خود را در تاریخ سینما ماندگار کند و بازیگری دیگر، با انتخاب هایی اشتباه، مسیری دیگر را پیموده که برخلاف توانمندی های وی، هیچ حاصلی را برایش به همراه نداشته است.

در چنین ساحتی، اکبر عبدی یکی از بازیگرانی است که برخلاف توانمندی ها و ظرفیت های پیدا و پنهان بسیار که در بازیگری دارد، بیشترین ضربه را از ناحیه انتخاب های اشتباه خورده است و متاسفانه جایگاه و تراز حرفه ای خود را با این قبیل انتخاب ها، به طرز قابل توجهی تنزل داده است.

البته عبدی، بازیگر زیرکی است و خود او نیز می داند که تا چه اندازه از این بابت متضرر شده است. او همچنین یک بار در یک برنامه تلویزیونی، با پذیرش تلویحی این انتخاب های اشتباه، گفت که: ما بعضی وقت ها، در یک فیلمی بازی می کنیم که خوب هم نیست اما به دلیل گذران زندگی مجبور هستیم که چنین کارهایی را بپذیریم و مردم، خیلی از ما خرده نگیرند.

البته که این سخن عبدی، یک حقیقت درست است که سبب شده تا بسیاری از بازیگران، در برهه های مختلف فعالیت خود، دست به چنین انتخاب هایی بزنند اما مورد متفاوت عبدی این است که این برهه برای وی، به چندین سال رسیده است و ساحت حرفه ای او را نشانه گرفته است. به طوری که وی هم اکنون حدود 1 دهه است که در کار هیچ کارگردان جریان سازی ظاهر نشده و ترجیح داده تا در آثاری با بنیه ضعیف که می داند گیشه چندانی هم ندارد، حضور یابد.

حالا اینجا 2 سوال به فکر خطور می کند: نخست آن که: آیا اکبر عبدی، هم چنان به دلیل مسائل مالی، بازی در کمدی نازل را می پذیرد؟ و دوم آن که آیا بهترین پیشنهادهایی که به عبدی در طول سال می شود، همین فیلمنامه ها است و آیا فیلمنامه بهتر از آن چیزی که می بینیم، به وی پیشنهاد نمی شود؟

بر روی کاغذ، پاسخ به هیچ یک از این دو سوال، نمی تواند مثبت باشد. اکبر عبدی، اکنون قطعا تنگناهای مالی زمان جوانی خود را ندارد و از سوی دیگر، هنوز هم به عنوان یک بازیگر حرفه ای در چشم کارگردانان، تهیه کنندگان و نویسندگان سینمایی مطرح است بنابراین انتخاب های این سال های او، نمی تواند لااقل از حیث این 2 پرسش، محلی از پاسخ منطقی و قانع کننده داشته باشد.

عبدی چندی پیش در ویدئویی، با انتقاد از عنوان پرفروش فیلم نوستالژیک تاریخ سینمای کمدی که به فسیل تعلق گرفته بود، گفت که آیا وی و دیگر امپراطورانی که فیلم کمدی ساخته و یا بازی می کرده اند، تا حالا کاه گل لگد می کردند که حالا این فیلم بخواهد عنوان بهترین را از آن خود کند؟

این حرف عبدی، از یک منظر، کاملا درست است اما این بازیگر در همان ویدئو، به شکلی تلویحی پذیرفته که عمده موفقیت دوران کمدی، مربوط به سالیان قبل است و حرف ایشان، ربطی به فعالیت های این سال های وی ندارد.

خیلی سخت است که بخواهیم این سخنان را در مورد بازیگر کارهای چون محله بروبیا، بازم مدرسم دیر شد، مردی که موش شد، ماموریت، اجاره نشین ها، ای ایران، سفر جادوئی، ناصرالدین شاه آکتور سینما، مدرسه پیرمردها و آدم برفی بزنیم. شاید نخستین دلیلی که برای پذیرش چنین مسیری از سوی عبدی بخواهیم عنوان کنیم، اصرار او بر پرکاری باشد چرا که این بازیگر در بیش از 4 دهه فعالیت جدی در سینما و تلویزیون، در بیش از 170 فیلم، سریال و تئاتر حضور داشته است که یک آمار خیرکننده به لحاظ پرکاری برای یک بازیگر محسوب شده و طبیعی است که در این عملکرد، کارهای ضعیف بسیاری به چشم بخورد.

اکبر عبدی در یک دوره ای به دلیل بازی در سریال زیر آسمان شهر، از مردم عذرخواهی کرد و این عذرخواهی زمانی رخ داد که وی هنوز به ورطه حضور در هر کاری نیفتاده بود حال آن که پس از آن عذرخواهی، عبدی، در کارهای ضعیفی ظاهر شد که به مراتب، کم مخاطب تر از زیر آسمان شهر بودند اما وی برای آنها هیچ گاه عذرخواهی نکرد چرا که عملا در این ورطه افتاد و پس از آن نیز حساسیتی برای پذیرش فیلمنامه ها، از خود نشان نداد.

تازه ترین تصویر جواد عزتی، مهران غفوریان و دخترش؛ پشت صحنه سریال زخم کاری 2

اینکه در میان انبوه بازیگرانی که دست به انتخاب های اشتباه می زنند، اکبر عبدی را سوژه قرار دادیم، قطعا به دلیل ظرفیت های بسیار او در این زمینه است. عبدی، بازیگری منحصر در سینمای کمدی نیست؛ او بازیگر مورد وثوق کارگردانان جریان ساز و مولفی چون داریوش مهرجویی، علی حاتمی، ناصر تقوایی، مسعود جعفری جوزانی، داوود میرباقری، محمدرضا هنرمند، کیومرث پوراحمد و فریدون جیرانی است بنابراین نمی توانیم چنین بازیگری که در درام و کمدی، تجارب گران سنگی دارد را در انبوه کمدی های نازل مشاهده کنیم که با استقبال بسیار اندکی، در زمانی کوتاه، از پرده پائین کشیده شده و هیچ رهاوردی برای بازیگر شاخص تاریخ سینمای ایران ندارند.

اکبر عبدی اما همواه جنبده و آکنده از ایده های بکر است. درست در دوره ای که همه فکر می کردند، دوره زن پوشی به سر رسیده او با حضور در فیلم خوابم میاد، همه را انگشت به دهان گذاشت یا در دوره ای که خیلی ها تصور می کردند دوره اکبر عبدی به پایان رسیده، وی با یک بازی قدرتمند در فیلم رسوایی، نقش حاج یوسف را به یکی از نقش های ماندگار تاریخ سینمای ایران تبدیل کرد. این روحیه و پتانسیل بالای عبدی، سبب می شود تا ما همواره به او امید داشته باشیم که با انتخاب هایی درست، ظرفیت های دیگری از هنر خود را به رخ کشیده و همچون آب زلال چشمه، نوآوری های خود را مستمرا در پیشگاه مخاطبان انبوه و تاریخ سینمای ایران قرار دهد.