اسفندیار شهیدی: فیلمسازی را از بیان بصری دور نکنیم - وبلاگ همصحبت

به گزارش وبلاگ همصحبت، تهران (پانا) - یکی از اعضای هیأت انتخاب چهلمین جشنواره بین المللی فیلم فجر معتقد است سینما از چیزی که نامش تصویر است در حال دور شدن است. بیش از هر چیز، دیالوگ ها هستند که اهمیت پیدا نموده اند و متأسفانه این موضوع به تلویزیون هم سرایت نموده است.

به گزارش ستاد خبری جشنواره فجر، اسفندیار شهیدی با بیان این مطلب اظهار کرد: چیزی که ریشه اصلی سینماست و قرار است حرف بزند و ارتباط برقرار کند، ارزش خود را از دست داده است. این که ما از تماشاگر انتظار داشته باشیم فیلسوفی بزرگ باشد و از روی فیلم به چیزی برسد، انتظار بی ربطی است. باید فیلم را ببینیم و براساس چیزی که می بینیم به معنی برسیم و این موضوع را متأسفانه در بسیاری از فیلم های سال های اخیر (حتی آنها که بسیار هم سر و صدا نموده اند و جوایزی هم دریافت نموده اند) می بینیم.

او اضافه کرد: ریشه اصلی این فیلم ها دیالوگ و حرف است. کارگردانی که بگوید من می خواهم فلان حرف را در فیلمم بگویم، باید پروانه او را باطل کرد! کارگردان باید بگوید می خواهم فلان مطلب یا موضوع را نشان بدهم. درحال حاضر چیزی به عنوان این که من می خواهم حرفم را به عنوان ارزش بصری نشان بدهم وجود ندارد. درنتیجه، دیالوگ ها به طور متوالی پشت سرهم می آیند و می فرایند و هر کسی هرچه می خواهد می گوید. به نظرم این موضوع پسرفت است. حدود ده سال پیش، زمانی که در سه دوره از جشنواره داور بودم، فضا بهتر بود؛ ولی اکنون این جریان را کمتر می بینم و افسوس می خورم و می گویم کاش به آن سمت برویم.

شهیدی ادامه داد: وقتی می بینیم در فیلمی نویسنده، کارگردان، تهیه کننده، طراح لباس و ... یک نفر است، این یعنی یک جای کار می لنگد. یا این حرفه ها بی ارزشند (که این گونه نیست) یا ما اشتباه می کنیم. وقتی پشت صحنه فیلم های خارجی را نگاه می کنیم، می بینیم چندین نفر مشاور همراهشان هستند، استوری برد دارند، با فیلمبردار حرف می زنند و حتی با طراح صحنه؛ چرا که آنها می دانند پیش فراوری اهمیتش بسیار بیشتر است. متأسفانه مانند ایران نیست که ما وسایل صحنه را بخواهیم تست کنیم و آنها بگویند وسایل نیازی به تست ندارد. بعلاوه فیلم ها پر است از صحنه هایی که تکراری اند و چیزی به مخاطب اضافه نمی کند. فیلمبردار همراه شخصیت اصلی، پله ها را بالا و پایین می رود و وقتی از ریتم فیلم انتقاد می کنید، می گویند آن شخصیت از پله به تندی بالا رفت! و این یعنی توجیهی از ریتم فیلم ندارند.

شهیدی با تأکید بر موضوع آموزش در سینما گفت: بعضی می گویند آموزش مهم نیست و فرد باید ذاتا فیلمساز باشد. فکر می کنم دوران جان فورد و چارلی چاپلین و ... که به صورت ژنتیک سینماگر بوده اند، گذشته است. یک فیلمساز باید یاد بگیرد چه کاری می خواهد انجام دهد. از بحث ساده دکوپاژ و میزانسن صحیح گرفته تا مباحث بالاتر، بدون آموزش نمی توان قدم برداشت. اگرچه شاید بعضی کسانی باشند که تحصیلات نداشته باشند ولی در کارشان پیروز باشند.