کشف نو ممکن است کاهش وزن و حفظ آن را بسیار آسان تر کند - وبلاگ همصحبت

به گزارش وبلاگ همصحبت، کاهش وزن سخت است، اما حفظ وزن در محدوده کاهش یافته در یک مدت زمان طولانی از آن هم سختتر است. عوامل هورمونی، متابولیک و عصبی که وزن بدن را تنظیم می نمایند. به این معنی است که این حفط وزن بیش از آنکه به اراده بستگی داشته باشد، می تواند یک موضوع زیست شناسی باشد. در عین حال، صنعت کاهش وزن جهانی 224 میلیارد دلار آمریکا ارزش گذاری شده است و برآورد می گردد تا سال 2030 به 405 میلیارد دلار افزایش یابد.

یکی از ناامیدنماینده ترین جنبه ها برای بسیاری، تأثیر رفت و بازگشتی محدودیت کالری است، که باعث می گردد کسانی که رژیم می گیرند نیمی از وزن از دست رفته خود را در عرض دو سال و حدود 80 درصدش را پس از پنج سال به دست آورند. این اغلب به عنوان یک شکست شخصی تلقی می گردد و می تواند تأثیرات فیزیکی، عاطفی و روانی طولانی مدت داشته باشد.

اما ممکن است همه چیز اینقدر ناامیدنماینده نباشد. محققان موسسه تحقیقات متابولیسم ماکس پلانک (MPIMR) و دانشکده پزشکی هاروارد تغییر قابل توجهی در مسیرهای عصبی در مغز را شناسایی نموده اند که هنگام رژیم گرفتن اتفاق می افتد و سیگنال های بسیار قوی تری به اعصابی می رسد که واسطه احساس گرسنگی هستند. مهار این سیگنال ها ممکن است به دانشمندان یاری کند تا درمان هایی تازه ای ایجاد کننند که به افراد در حفظ وزنشان یاری کند.

هنینگ فنسلاو، محقق در MPIMR که این تحقیق را رهبری می نماید، می گوید: مردم عمدتاً به اثرات کوتاه مدت پس از رژیم های غذایی توجه نموده اند. ما می خواستیم ببینیم در درازمدت چه تغییراتی در مغز ایجاد می گردد.

برای انجام این کار، محققان موش ها را تحت رژیم غذایی قرار دادند و مدارهای مغزی را تحت نظر گرفتند و بر روی نورون های پپتید مرتبط با آگوتی (AgRP) در هیپوتالاموس تمرکز کردند که به کنترل احساس گرسنگی معروف است. مطالعات قبلی نشان داده اند که چگونه تحریک این نورون ها منجر به افزایش شدید مصرف غذا می گردد. آنها دریافتند که مسیرهای عصبی به نورون های AgRP زمانی که حیوانات در رژیم غذایی بودند تقویت می شوند و در آن سطوح تقویت شده باقی می مانند، که منجر به سیگنال های گرسنگی شدید می گردد که منجر به دریافت غذای بیشتر و افزایش وزن سریع تر می گردد.

برادفورد لاول از دانشکده پزشکی هاروارد، یکی از نویسندگان این مقاله گفت: این کار درک ما از چگونگی کنترل گرسنگی به وسیله سیم کشی عصبی را افزایش می دهد. ما قبلاً مجموعه ای کلیدی از نورون ها را کشف نموده بودیم که به طور فیزیکی با نورون های گرسنگی AgRP سیناپس و اتصال برقرار می نمایند و آنها را تحریک می نمایند. در تحقیق تازه، متوجه شده ایم که ارتباط انتقال دهنده عصبی فیزیکی بین این دو نورون، در فرآیندی به نام پلاستیسیته سیناپسی، با رژیم غذایی و کاهش وزن به شدت افزایش می یابد و این منجر به احساس گرسنگی طولانی مدت می گردد.

هنگامی که محققان ارتباط بین آن نورون ها را مهار کردند، فعالیت AgRP کاهش یافت و حیوانات پاسخ منظم تری به دریافت غذا داشتند. جای تعجب نیست که این منجر به افزایش وزن قابل توجهی کمتری شد.

فنسلائو گفت: این می تواند به ما فرصتی بدهد که اثر رفتو بازگشتی رژیم را کاهش دهیم. در دراز مدت، هدف ما یافتن روش های درمانی برای انسان است که می تواند به کاهش وزن بدن پس از رژیم یاری کند. برای دستیابی به این هدف، ما همچنان به آنالیز این موضوع ادامه می دهیم که چگونه می توانیم مکانیسم هایی را که میانجی گر تقویت مسیرهای عصبی در انسان هستند، مسدود کنیم.

این تخقیق در Cell Metabolism منتشر شده است.