تشخیص زودهنگام پارکینسون با تغییر صدا - وبلاگ همصحبت

به گزارش وبلاگ همصحبت، یکی دیگر از مواردی که افراد مبتلا به این بیماری دچار آن می شوند این است که این بیماری مانع فراوری صوت می گردد و به همین علت افراد مبتلا به این بیماری گا ها یک صدای ملایم و یکنواختی دارند.

محققان آمریکایی در یافته های اخیرشان اظهار نموده اند آنالیز ارتباط میان ژن پارکینسون و مسائل صوتی می تواند به تشخیص زودهنگام این بیماری یاری کند.

علائم بیماری پارکینسون معمولا به تدریج آغاز و با گذشت زمان بدتر می شوند. این بیماری حدود 50 درصد بیشتر از زنان، مردان را تحت تاثیر قرار می دهد.

به گزارش تی ان، علل بیماری نیز شامل ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی است. بیماری پارکینسون بیشتر به علت علائم مربوط به حرکت مانند لرزش اندام که در فرد ایجاد می گردد، شناخته شده است.

اخیرا محققان آمریکایی اظهار نموده اند آنالیز ارتباط میان ژن پارکینسون و مسائل صوتی می تواند سبب تشخیص زودهنگام این بیماری گردد.

یکی دیگر از مواردی که افراد مبتلا به این بیماری دچار آن می شوند این است که این بیماری مانع فراوری صوت می گردد و به همین علت افراد مبتلا به این بیماری گا ها یک صدای ملایم و یکنواختی دارند.

تحقیقات تازه اجرا شده به وسیله دانشمندان علوم اعصاب دانشگاه آریزونا نشان می دهد که یک ژن خاص که معمولا با پارکینسون مرتبط است ممکن است از دلایل مربوط به این صدا باشد و نتایج این مطالعه می تواند به تشخیص و درمان زودهنگام بیماران پارکینسون یاری کند.

این تحقیق در آزمایشگاه جولی ای میلر (Julie E. Miller)، استادیار علوم اعصاب و علوم گفتار، زبان و شنوایی در دانشگاه آریزونا انجام شد.

برای آنالیز هرگونه ارتباط بین تغییرات صوتی و ژن مرتبط با پارکینسون معروف به آلفا-سینوکلئین (Alpha-synuclein) محققان به آنالیز سهره راه راه یا سهره گورخری (Zebra Finch)، (پرنده آوازخوان بومی استرالیا) پرداختند.

سزار ای مدینا از محققان این مطالعه گفت که پرندگان به دلایل متعددی الگوی ایده آلی برای جهت های گفتار و صدای انسان هستند. این سهره های راه راه، آواز های خود را از پرندگان نر مسن تر یاد می گیرند و این روش دقیقا همچون همان روشی است که در انسان ها دیده می گردد چرا که نوزادان انسان با گوش دادن به صحبت های والدین خود صحبت کردن را فرا می گیرند. بخشی از مغز سهره راه راه که با گفتار و زبان سروکار دارد نیز بسیار شبیه به مغز انسان سازماندهی شده است.

محققان این مطالعه بیان کردند شباهت های دیده شده در رفتار، آناتومی و ژنتیک این پرندگان به ما امکان می دهد تا بتوانیم از سهره های راه راه به عنوان الگویی مناسب برای آنالیز گفتار و صدای انسان استفاده کنیم.

محققان برای این که ببینند آلفا سینوکلئین چگونه بر فراوری آواز در پرندگان تاثیر می گذارد، ابتدا از آهنگ های ضبط شده آن ها استفاده کردند.

آن ها سپس یک نسخه از ژن را به بعضی از پرندگان تزریق کردند. به سایر پرندگان این ژن داده نشد تا محققان بتوانند نتایج را با هم مقایسه نمایند. تمام آواز های پرندگان بلافاصله پس از تزریق ژن و سپس یک، دو و سه ماه بعد دوباره ضبط شد.

محققان از یک نرم افزار رایانه ای برای تجزیه و تحلیل و مقایسه ویژگی های صوتی آهنگ ها در طول زمان مطالعه استفاده کردند و زیر و بمی، دامنه و مدت آهنگ ها را برای معین این که آیا و چه زمانی فراوری صدای پرندگان تغییر نموده است، آنالیز کردند.

برای معین این که آیا تغییرات روی گفتار با تغییرات در مغز مرتبط است یا خیر، محققان بخشی از مغز به نام ناحیه X (Area X) را مورد آنالیز قرار دادند. آن ها دریافتند که سطوح بالاتری از پروتئین آلفا سینوکلئین در ناحیه X وجود دارد و این نکته به آن ها یاری می نماید تا معین نمایند که این ژن در واقع باعث ایجاد تغییراتی در مغز شده که به تغییراتی در فراوری صدا منجر شده است.

یافته های این مطالعه در مجله PLOS ONE منتشر شد.