آیا در احیای قلبی ریوی CPR خارج بیمارستان، دادن تنفس دهان به دهان واقعا ضروری است؟ - وبلاگ همصحبت

به گزارش وبلاگ همصحبت، CPR (احیای قلبی ریوی) یک تکنیک نجات بخش است که برای بازگرداندن تنفس و گردش خون در افرادی که دچار ایست قلبی یا سایر فوریت های پزشکی شده اند استفاده می گردد.

به طور سنتی، CPR شامل فشردن قفسه سینه و احیای دهان به دهان برای تامین اکسیژن به ریه ها بود. با این حال، به روزرسانی های اخیر دستورالعمل های CPR به وسیله سازمان های مختلف، از جمله انجمن قلب آمریکا، رویکرد توصیه شده را برای بعضی شرایط تغییر داده است. (منظور ما در همه این متن CPR خارج بیمارستانی است. و شامل CPR پیشرفته نمی گردد.)

این از این لحاظ مهم است که متاسفانه خیلی ها به خاطر ترس از انتقال بیماری یا اینکه شخص از جنس مخالف است (در بعضی فرهنگ ها) یا اینکه استفارغ زده و دهانش ترشخ دارد، همان ماساژ قلب را انجام نمی دهند و شوربختانه تبدیل به ناظر بی تفاوت می شوند و منتظر می مانند تا اورژانس فوریت های پزشکی سر برسد و مسلم است که در شرایط بسیار کمی این اورژانس می تواند زیر 3 دقیقه برسد. در نتیجه خون دقایق متعدد به مغز نمی رسد و حتی اگر قلب بیمار احیا گردد، عملا او دچار مرک مغزی یا مسائل شدید مغزی شده و کار خاصی در این مورد هیچ مرجع پزشکی نمی تواند بکند.

اکنون توصیه می گردد در مواردی که یکی از رهگذران بزرگسالی که به علت ایست قلبی سقوط نموده است CPR امی کند فقط با دست (فقط فشرده سازی قفسه سینه) بدون احیای دهان به دهان کارش را بکند. این به این علت است که فشرده سازی قفسه سینه به تنهایی می تواند اکسیژن کافی را تا رسیدن خدمات پزشکی اورژانس به بدن برساند.

با این حال، در بعضی شرایط، مانند زمانی که بیمار کودک یا شیرخوار است، یا اگر ایست قلبی به علت غرق شدن یا مصرف بیش از حد دارو باشد، CPR با احیای دهان به دهان ممکن است همچنان توصیه گردد.

CPR یک مهارت حیاتی است که می تواند جان انسان ها را نجات دهد و مهم است که تکنیک مناسب را یاد بگیرید و خود را به روز نگه دارید. ا

گر در خصوص روش توصیه شده برای CPR مطمئن نیستید، بهتر است بیک دوره آموزشی CPR را بگذرانید یا در هنگام وقوع حادثه تلفنی با اپراتور 115 مشورت کنید.

چند نکته دیگر:

CPR زمانی که به درستی و به موقع انجام گردد می تواند یک تکنیک نجات دهنده باشد. هرچه CPR زودتر آغاز گردد، شانس بقای بیمار بیشتر است.

CPR برای بزرگسالانی که به علت ایست قلبی ناگهانی سقوط می نمایند توصیه می گردد، زیرا می تواند اکسیژن کافی را تا رسیدن خدمات پزشکی اورژانس به بدن برساند. برای انجام CPR دست در مرکز قفسه سینه و دست دیگر را در بالا قرار دهید، سپس محکم و سریع به عمق 2 اینچ فشار دهید. با سرعت 100-120 ماساز در دقیقه تا رسیدن یاری پزشکی ادامه دهید.

اگر در CPR را آموزش دیده اید، مهم است که مراحل را به دقت دنبال کنید و از تکنیک مناسب برای جلوگیری از آسیب به بیمار یا خودتان بهره ببرید. به یاد داشته باشید که در اسرع وقت با خدمات فوریت های پزشکی تماس بگیرید.

CPR جایگزین مراقبت های پزشکی نیست. در حالی که می تواند به بازیابی تنفس و گردش خون یاری کند، مهم است که در اسرع وقت در پی مراقبت های پزشکی حرفه ای باشید.

اگر در حال اجرا CPR هستید و دستگاه دفیبریلاتور خارجی اتوماتیک (AED) موجود است، توصیه می گردد در اسرع وقت از آن بهره ببرید. AED ها می توانند در بعضی موارد ایست قلبی به بازیابی ریتم طبیعی قلب یاری نمایند. (در این مورد در ایران در اداره ها و یا کارخانه های بزرگ به خاطر هزینه و دشواری آموزش کوشش کمی شده)

حتی اگر در خصوص انجام یا عدم انجام CPR مطمئن نیستید، بهتر است همواره احتیاط کنید و CPR را آغاز کنید. حتی اگر فرد دچار ایست قلبی نباشد، فشرده سازی قفسه سینه همچنان می تواند به گردش خون و اکسیژن در سراسر بدن تا رسیدن یاری پزشکی یاری کند.

احیای قلبی ریوی می تواند از نظر فیزیکی سخت باشد و در صورت خستگی، استراحت کردن بسیار مهم است. اگر اطرافیان دیگری در دسترس هستند، برای جلوگیری از خستگی، وظایف CPR چرخشی کنید.

CPR می تواند یک تجربه استرس زا و احساسی باشد، هم برای امدادگر و هم برای عزیزان بیمار. اگر در حال اجرا CPR هستید، مهم است که آرام و متمرکز بمانید و به طور واضح با عزیزان بیمار و سایر اطرافیان ارتباط برقرار کنید.

به یاد داشته باشید که CPR یک مهارت ارزشمند است که می تواند به نجات جان افراد یاری کند. اگر علاقه مند به یادگیری CPR هستید، یک دوره آموزشی از یک سازمان معتبر فرابگیرید.

اگر با فردی روبرو شدید که جوابگو نیست و به طور طبیعی نفس نمی کشد، فوراً با خدمات فوریت های پزشکی تماس بگیرید. اگر اطرافیان دیگری در اطراف هستند، به آن ها دستور دهید تا هنگام آغاز CPR با 115 در ایران تماس بگیرند.

برای انجام تنفس (در صورت احتیاج)، سر فرد را به آرامی به عقب خم کنید، سوراخ های بینی او را ببندید و دهان خود را روی دهان او قرار دهید تا کناره های دهان و لب ها با هم چفت شون. دو نفس بهید و مراقب باشید که قفسه سینه با هر نفس بلند گردد. سپس به فشار قفسه سینه بازگردید.

اگر جسمی در دهان یا گلوی فرد وجود دارد، سعی کنید آن را با انگشتان خود خارج کنید. اگر نمی توانید آن را بردارید یا جسم را نمی بینید، CPR را تا رسیدن خدمات پزشکی اورژانس ادامه دهید.

اگر در حال اجرا CPR بر روی کودک هستید، از یک دست برای انجام فشردن قفسه سینه بهره ببرید و مسبت تنفش به ماساژ 2:30 است (دو تنفس و سپس 30 فشار قفسه سینه) ارائه دهید. برای نوزادان، از دو انگشت برای انجام فشردن قفسه سینه و نسبت 2:15 است.

پس از انجام CPR، نظارت بر تنفس و نبض فرد تا رسیدن خدمات اورژانسی لازم است. در صورت بدتر شدن شرایط فرد یا توقف مجدد تنفس، برای ادامه CPR آماده باشید.