هالی جیمز وب را تهدید می نماید - وبلاگ همصحبت

به گزارش وبلاگ همصحبت، تلسکوپ فضایی جیمز وب(JWST) طی دو سال آینده، در میان گرد و غبار و زباله های فضایی به جا مانده از دنباله دار هالی(Halleys comet) در منظومه شمسی پرواز خواهد نمود.

به گزارش ایسنا و به نقل از فوربس، دانشمندان در حال حاضر روی راهکار هایی برای کاهش زباله های فضایی کار می نمایند تا از تکرار آن چه در ماه مه 2022 رخ داد، جلوگیری نمایند. طی این رخداد، تلسکوپ فضایی 10 میلیارد دلاری جیمز وب به وسیله یک ریزشهاب سنگ آسیب دید.

در هر حال، جای نگرانی نیست زیرا دنباله دار هالی به تلسکوپ جیمز وب برخورد نخواهد کرد.

اگرچه ابعاد دنباله دار هالی، 15 کیلومتر در عرض هشت کیلومتر است اما هر 75 سال یا بیشتر به دور خورشید می چرخد. بنابراین، انتظار نمی رود که دنباله دار هالی تا سال 2061 به منظومه شمسی بازشود و از نزدیکی زمین عبور کند.

جیمز وب احتمالا تا آن موقع از بین خواهد رفت؛ اگرچه امید است که این رصدخانه فضایی برتر تا اوایل دهه 2040 کار کند.

دنباله دارها از گرد و غبار، سنگ و یخ ساخته شده اند. بنابراین وقتی به خورشید نزدیک می شوند، ذوب می شوند و موادی از آنها بیرون می ریزد. دنباله دارها در راستا ورود و خروج از منظومه شمسی، چه قبل و چه بعد از چرخش به دور خورشید، بقایایی به اندازه دانه های شن بر جای می گذارند.

مهندسان جیمز وب پیش بینی می نمایند که تقریبا یک برخورد با شهاب سنگ در هر ماه رخ دهد اما از آنجا که تلسکوپ در امتداد جریان شهاب سنگ حرکت می نماید، این اندازه می تواند بسیار افزایش یابد.

به گفته ناسا، مهندسان جیمز وب اکنون در حال محاسبه امکان بارش شهابی هستند. این می تواند به معنای اجرای یک مانور برای جیمز وب باشد تا از ذرات در حال وارد شدن فاصله بگیرد و بدین ترتیب، از برخورد آنها به آینه های تلسکوپ جلوگیری شود. این امر به معنای به حداقل رساندن زمان صرف شده برای آنالیز جهت حرکت مداری است.

این پیش بینی ممکن است در مه 2023 و در مه 2024، زمانی که جیمز وب در امتداد جریان دنباله دار هالی سفر می نماید، به یک موضوع واقعی تبدیل شود.

جریان دنباله دار هالی، دلیل اصلی دو بارش شهابی معروف در زمین است؛ بارش شهابی اتا دلوی(Eta Aquarids) در ماه مه و بارش شهابی جباری(Orionids) در ماه اکتبر. هر دو بارش، حدود 20 ستاره دنباله دار را در هر ساعت فراوری می نمایند. این ستاره ها، ذرات ریز غبار هستند که به جو زمین برخورد می نمایند و سپس انرژی را به صورت نور تخلیه می نمایند.

آینه 6.5 متری اصلی جیمز وب شامل 18 بخش شش ضلعی بریلیوم-طلا است و کاملا در معرض فضای عمیق واقع شده است. یکی از بخش های آینه به نام C3، بین 23 تا 25 می 2022 مورد اصابت ریزشهاب سنگ ها نهاده شد. این اتفاق، آسیب دائمی ایجاد کرد که قابل اصلاح نیست؛ اگرچه امید می رود که بر کیفیت تصویر جیمز وب تأثیری نگذارد. آینه اصلی آن نیز مورد اصابت چهار ریزشهاب سنگ کوچک تر نهاده شد؛ اگرچه همه آنها در محدوده قابل پیش بینی قرار داشتند.

برخورد با ریزشهاب سنگ ها، جنبه اجتناب ناپذیری از عملیات در فضا به شمار می فرایند اما مهندسان جیمز وب اکنون در حال ارزیابی مجدد اندازه برخورد با آینه اصلی هستند و این که چه کاری می توان در خصوص آن انجام داد.

جیمز وب به دور نقطه لاگرانژ 2 (L2) می چرخد که حدود 1.6 میلیون کیلومتر با زمین فاصله دارد.

دنباله دار هالی آخرین بار در سال 1986 در منظومه شمسی دیده شد و سال آینده پیش از چرخش به سمت خورشید، در دورترین فاصله خود از زمین قرار می گیرد. این دنباله دار در حال حاضر حدود 35 برابر فاصله خورشید و زمین، از منظومه شمسی فاصله دارد که تقریبا معادل فاصله زمین تا سیاره پلوتون است. دنباله دار هالی در حال حاضر در صورت فلکی مار باریک(Hydra) واقع شده است و به ستاره درخشان شعرای شامی(Procyon) در صورت فلکی سگ کوچک(Canis Minor) نزدیک است.

هالی، تنها دنباله دار شناخته شده با چشم غیر مسلح است که می تواند دو بار در طول عمر انسان ظاهر شود. این دنباله دار از 240 قبل از میلاد، هر 75 سال یک بار مشاهده می شود؛ اگرچه تنها در سال 1705، ادموند هالی(Edmund Halley)، ستاره شناس انگلیسی متوجه شد که این جرم درخشان به آسمان شب بازمی شود. ادموند هالی، 16 سال پیش از ظهور دنباله دار در سال 1758 که دقیقا آن را پیش بینی نموده بود، درگذشت.